Metoda Montessori
METODA MONTESSORI:
“Uczyłam się dziecka. Wzięłam to, co dziecko mi przekazało i wyraziłam to, i tak powstała metoda zwana metodą Montessori” dr Maria Montessori
Wywodzi się od badań nad dziećmi z problemami psychicznymi, jednak była także stymulująca gdy została zastosowana w edukacji normalnych dzieci. Według Montessori dziecko ma prawo do swoich zachowań i indywidualności, a ingerencja w to co jest u dziecka naturalne jest złe. Pomocy możemy udzielić tylko gdy zostaniemy o to poproszeni, mamy dzieciom pomagać, a nie im usługiwać; to właśnie wtedy dziecko jest zdolne do naturalnego rozwoju. Każde z nich ma taką zdolność uczenia się chodzenia jak np.: liter czy cyfr, musimy tylko poczekać, dbać o otoczenie i wyposażyć go w odpowiednie materiały do pracy, a później obserwować i w razie potrzeby być w pobliżu.
Metoda Montessori polega przede wszystkim na obserwacji, to najważniejszy składnik tej metody. Nie ma tu sztywnego planu zajęć, jest za to ok.. 3 godzinna ciągła pracy, w czasie jej trwania prezentujemy dziecku otoczenie, a gdy już wie jak pracować z materiałem – obserwujemy. Nie poprawiamy dzieci, ewentualnie możemy pokazać jeszcze raz. Dziecko ciągle poprawiane nie będzie chciało pracować, w końcu nie musi zrobić wszystkiego najlepiej, a pozwolić się im cieszyć małymi sukcesami. Jesteśmy blisko, by pomóc dzieciom zrobić wszystko samodzielnie.
Wprowadzane są bardzo wcześnie nauki czytania, pisania czy matematyki. Bardzo ważne jest dobrze przygotowane otoczenie, tak by wszystkie dzieci miały dostęp do materiałów, które muszą być bardzo przemyślanie ułożone na półkach. Dzieci maja wrodzoną chęć uczenia się, a przy tym nauka ich nie męczy, ale raczej zachwyca i czyni szczęśliwymi.
Maja pracować w zgodzie z własnymi możliwościami, we własnym tempie i w spokoju. Metoda przewiduje mieszane grupy wiekowe, dzięki którym dzieci mogą rozwijać swoje zdolności życia w społeczeństwie i uczyć się od siebie wzajemnie zgodnie z własnym tempem rozwoju. Nie ma tu kar i nagród.
PRZYKAZANIA NAUCZYCIELA MONTESSORI:
-
Nigdy nie dotykać dziecka, jeżeli nie jesteś zaproszony.
-
Nigdy nie mów źle o dziecku w jego obecności (i kiedy jest nieobecne). Skup się na tym co dobre.
-
Starannie i nieprzerwanie dbaj o otoczenie. Pokaż dziecku, gdzie każda rzecz ma swoje miejsce; pokazuj jasno i dokładnie sposób użycia materiałów i łagodnie lecz stanowczo powstrzymuj próby ich używania niezgodnie z przeznaczeniem.
-
Bądź zawsze gotowa zareagować na wezwanie dziecka, które potrzebuje twojej pomocy.
-
Aktywnie pomagaj dziecku nawiązać kontakt z przygotowanym otoczeniem; przejdź do pozornie biernej roli gdy kontakt ten jest już nawiązany.
-
Ciągle obserwuj dzieci, aby zauważyć, które potrzebuje pomocy.
-
Bądź zawsze gotowa zareagować na wezwanie dziecka, które potrzebuje twojej pomocy. Słuchaj dziecka i odpowiadaj na jego pytania.
-
Szanuj pracujące dziecko, nie przerywaj mu i nie zadawaj pytań.
-
Szanuj dziecko, które popełnia błędy nie poprawiając ich natychmiast. Jak tylko jest na to gotowe pozwól mu odkryć błąd i samodzielnie go poprawić.
-
Szanuj dziecko, które odpoczywa, przygląda się pracy innych lub zastanawia się nad tym co zrobiło lub co będzie robić; nie przeszkadzaj mu i nie zmuszaj do innych form aktywności.
-
Spraw, aby twoją obecność odczuło dziecko poszukujące, pozostań niewidzialna dla tego, które odnalazło (nie chwalę, nie nagradzam).
ROZWÓJ PSYCHICZNY I PLANY ROZWOJOWE:
FAZY SENSYTYWNE:
Inaczej okresy wrażliwe, zwane także jako okresy krytyczne, fazy sensytywne bądź, fazy chłonności. Są ściśle związane z pojęciem absorbującego umysłu. Montessori, obserwując dzieci, że występują w ich życiu pewne fazy, podczas których są szczególnie zainteresowane pewnymi, wybranymi elementami otoczenia. Dzieci interesują się tym przez krotki czas, ale w momencie, kiedy jedna faza sensytywna przemija, otwiera się kolejna. Celem każdej fazy sensytywnej jest umożliwienie dziecku nabycia najróżniejszych umiejętności lub wiedzy o otaczającym nas świecie, niezbędnych dla ich rozwoju. Kiedy dziecko nabędzie już te umiejętność faza sensytywna dla jej nabywania wygasa, pojawia się natomiast wrażliwość na kolejną nowa umiejętność. Wszystkie fazy SA powiązane, każda z nich stanowi punkt wyjścia dla kolejnej.
1,5 – 3 lat — rozwój języka
1,5 – 4 lat — rozwój koordynacji i mięśni
2 – 4 lat — doskonalenie ruchów
2,5 – 6 lat — doskonalenie zmysłowe
3 – 6 lat — podatność na wpływ dorosłych
3,5 – 4 lata — pisanie
4 – 4,5 lat — zmysł dotyku
4,5 – 5,5 lat — czytanie
PLANY ROZWOJOWE:
Montessori zauważyła, że dzieci w wieku od narodzin do 6 roku życia są odkrywcami, którzy głównie wykorzystują swoje zmysły, budując siebie i swój intelekt poprzez przyswajanie tego, co istnieje w ich otoczeniu – języka, zwyczajów, kultury, pojęcia piękna, religii. Po 6 roku życia do 12 lat to czas świadomego poznawania. Dzieci rozwijają wtedy swoje zdolności abstrakcyjnego myślenia i wyobraźni oraz wykorzystują zdobytą wcześniej wiedzę do dalszych poszukiwań. Dlatego do 6 roku życia nie powinniśmy wprowadzań dziecka w świat fantazji.
0 – 6 — chłonny umysł
6 – 12 — wyobraźnia
12 – 18 — miejsce w społeczeństwie
18 – 24 — ukształtowanie osobowości
Dyscyplina:
-
dziecku trzeba wyznaczyć granice
-
nie piszemy regulaminu dla dzieci
-
dzieci nie uczą się słuchają tylko widząc wszystko przekazujemy swoja podstawą
Poziomy posłuszeństwa:
-
dziecko działa na impulsie – próbuje walczyć
-
dziecko podporządkowuje się uwadze dorosłych – nie walczy
-
dziecko chce nas zadowolić, chce być posłuszne i trzeba uważać bo dzieci tutaj przejmują osobowość nauczyciela
Jeśli pragniecie, by Wasze pociechy z pomocą M. Montessori poznawały świat w sposób dla nich najbardziej naturalny, szanujący ich naturalną indywidualność w rozwoju fizycznym, umysłowym, duchowym i emocjonalnym. Dzięki tej metodzie dzieci mogą pracować w zgodzie z własnymi możliwościami, we własnym tempie i spokoju. Nauka nie będzie dla nich męcząca, lecz będzie ich zachwycać i czynić szczęśliwymi z własnych małych osiągnięć.
Bardzo wcześnie wprowadzane są nauki czytania, pisania czy matematyki. Bardzo ważne jest dobrze przygotowane otoczenie, tak by wszystkie dzieci miały dostęp do materiałów, które muszą być bardzo przemyślanie ułożone na półkach. Dzieci maja wrodzoną chęć uczenia się, a przy tym nauka ich nie męczy, ale raczej zachwyca i czyni szczęśliwymi. Maja pracować w zgodzie z własnymi możliwościami, we własnym tempie i w spokoju.
Metoda przewiduje mieszane grupy wiekowe, dzięki którym dzieci mogą rozwijać swoje zdolności życia w społeczeństwie i uczyć się od siebie wzajemnie zgodnie z własnym tempem rozwoju. Nie ma tu kar i nagród.
DZIAŁY MONTESSORI
Kolejność ułożenia tych działów nie jest przypadkowa. Każdy nowy dział wykorzystuje umiejętności w poprzednich. Podstawą w Montessori jest wykonywanie wszystkich czynności od lewej do prawej i od góry do dołu. Przygotowuje to dzieci do pisania i czytania, które właśnie od tego miejsca rozpoczynamy.
Prosty sposób nauki pisania i czytania bez stresu, dochodząc do wszystkiego małymi sukcesami. Dziecko powinno mieć niedosyt po pracy z materiałem. Karty wzbogacające słownictwo, Gry dźwiękowe, Szorstkie litery, Ruchomy alfabet, Różowy materiał, Niebieski materiał, Zielony materiał, Gramatyka
